Geç kaldın Azrail
Ben gideli çok oldu
Ellerimle büyüttüğüm çiçeklerin hepsi
Benden önce
Kalbimde soldu
Geç kaldın Azrail
Gidecek kimsem yoktu
Yaşamak kelimesi
Artık bana çok soğuktu
Yaşadım çoğu insan gibi
Sevdim kalbimin dilediği gibi
Terk edilmekten çok beni yalnızlık vurdu
Bilirsin ölümün acısına eşdeğer olarak yalnızlık vardır bu dünyada
Derdin olsa anlatacağın
Hüznün olsa omzuna yaslanıp ağlayacağın
Korktuğunda sıkıca sarılacağın biri olmadığı zaman
Çok zordur yaşamak
Ölüm çok geç olsa da gelip bulur seni
Ama sen bu defa geç kaldın
Seni beklemek çok zor
Hele yaşamaya dair bir umudun yoksa eğer
Geç kaldın Azrail
Ben gideli çok oldu
Bu sefer sen bana değil
Ben sana koştum
Arkama hiç bakmadım
Korktum
Beni hayata bağlayacak birinin olmasından korktum
Ve o zaman sen beni zamansız yakalayacaktın
Bu sefer ben kazandım
Hiç düşünmeden sana geldim
Geç kaldın Azrail
Ben gideli çok oldu.
Kayıt Tarihi : 25.12.2002 19:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahin Yenilmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/25/gec-kaldin-azrail.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)