Geç kaldın Şiiri - Murat Ülkü

Dön bir bak dünden geriye ne kaldı
Dün erkendi bugün çok geç kavuşmak için
Aşk güneşle battı
Vuslatı karanlık özlemler sardı
Artık çok geç, sen bana çok geç kaldın…

Ağlayıp inleyerek arayıp sorma boşuna
Pişmanlık ve keşkelerle ulaşmaya çalışma
Hiç ettim bende seni, dahası olmaz
Yazık emeğine zamana çabalama boşuna…
Başını öne eğip birde özür dileme
Sen gerekmez sensiz seni sevmek yeter bana

Yasakladım beni sana boşa uğraşma…
Sen döktüğüm ter akıttığım yaş oldun
Ter kavurdu teni, göz pınarım kuruyalı çok oldu
Vakit geçti artık, ardımdan gelme sakın…

Sorma nereye, bilinmez bir meçhule gidiyorum
Senide,senin olduğun her yeri her şeyi terk ediyorum
Sen benimle oynadığın oyunu kaybedeli çok oldu
Gelmedin ki vaktinde sen hep geç kaldın…

Ne varsa bıraktım, senden bir şey kalmadı bende
Aldım benden aldığın aklımı, benliğimi
Bilemedin sevgimin kıymetini, son hakkını kaybettin
Bana, ve bu aşka çok geç kaldın

Bir tek ceketimi aldım , çıktım gidiyorum
Seni ve sana benzeyen aşkını özgürlüğe salıyorum
Rüzgar estikce bir gec kalmışlığın duldasından toplarsın…

Öyle bir yere gidiyorum ki, varacağım yeri ben bile bilmiyorum
Belki ıssız bir yer, belki cennetten bir köşe
Belki huzur bulacağım, belki de varmadan ölmüş olacağım
Bir sahipsiz mezarlığına gömülmüş olacağım
Ve sen duyduğunda çok geç kalmış olacaksın…

İlk sen sevdin, sevdin yaktın severek öldürdün
Yarım oldun yar, ve de ölüm sebebim
Gülemeyeceksin bir daha asla sen de bu yüzden…
Ölmeyecek yaşayarak ödeyeceksin bana yaptıklarının bedelini

Yanarsın, belki de hiç umursamazsın
Belki hiç aklına gelmem, hayatına devam edersin
Belki de aklına geldikçe, safloğıma güler geçersin
Hayalimle yaşarsın
Ama her yerinde her şeyin de ben olacağım
Ne yaparsan yap, sen bensiz yapamazsın…

Çıkaramayacaksın beni aklından ve de kalbinden
Ruhundaki bedenindeki izlerden ve hatıralardan
Gerçek aşka dair hayallerden ve umutlardan
Bilemedin yaşarken kıymetimi, ve hakkını kaybettin
Bana, ve benli bir hayata çok geç kaldın...