Bir masal anlattım kaybettiğim çocukluğuma.
Gözleri buğulandı,
Süzüldü bir damla sol yanağından.
Baktı;
'Geç kaldın!
Çoktan büyüdüm ben senin kaybettiğin yerde.'
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
