Huzur mu bıraktı,aşkın bende.
Aşkından yıkıldım,döndüm deliye.
Ezildim yıkıldım,düştüm yerlere.
Geç kaldın sen beni, süründürmeye.
Geç kaldın sevgilim, beni görmeye.
Geç kaldın sevgilim, beni sevmeye.
Geç kaldın beni sen, öldürmeye.
Geç kaldın sevgilim, sen geç kaldın.
Huzur mu kaldı, bu yeryüzün de.
Karalar giyindim, beyaz yerine.
Yaşayan bir ölüyüm, dünya içinde.
Geç kaldın sen beni, sen öldürmeye.
Geç kaldın sevgilim, beni görmeye.
Geç kaldın sevgilim, beni sevmeye.
Geç kaldın bana sen, değer vermeye.
Geç kaldın sevgilim, sen geç kaldın.
Geç kaldın sevgilim, çok geç kaldın.
03/09/2009
Perşembe
Kayıt Tarihi : 11.9.2009 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!