Geç kaldın Şiiri - Adem Korkmaz

Geç kaldın mutluluk!
Sevgili ellere yaran oldu.
On yedi yaşımda kaldı saçlarım,
Geç kaldın gül soldu.
Sutunları yıkıldı hayallerimin
Aczimin göz yaşları aktı,aktı göl oldu
Git başımdan!
Sana ihtiyacı olanlara koş!
Bu göl artık benim bahtiyarlığım.
Benim nişanım...,
Geç kaldın mutluluk! ...

'Ey gönül arslanmısın yoksa kaplanmı? benimle savaşmaktan,bana dolaşmaktan hiç usanmıyorsun! Ah bir elime geçsende kanını döksem! Ve görsem ne renksin! .Ey gönül! ,ey gönül! .'