Geç kaldım gelmelerine Şiiri - Kenan Faik

Bataklıklara bıraktığın bedenim
Muhtaçtı zaten
Hep çamurlara…
Aldanma sakın hasır otlarının aşkına
Meftun olmaya gör rüzgarlara dönüp sırtını
Bırakıverir seni kumlarla bir başına
Söylediği yalnızlık şarkılarıyla…
Tiryakisi olup dalarsın dibine kadar
Ayazlara sarıp tüttürdüğü kayıp dumanlarının sevdasına…

Çamurlu yollarına vardığın tüm patikalar
Eziyet değil…
Kararırken yavaş yavaş gökyüzü
Guruba hareket eder yaşlı bir adam hüznünde güneş…
Rüzgarlar cirit atarken ortalıkta
Hazırlanır yapraklar adamakıllı üşümelere…
ve
Sorgusuz nöbetlere kalır tüm gece
Çopaklı gözleriyle teslim olup
Yağmurlara öylece…

Konağım acıların
Konağım sağanaklarına teslim olduğum otağın işte…
Yol alırken ardından delicesine
Sensizliklerde ölümlere
Kirpiklerin dökülür yavaş yavaş diplerime
Boşaltıp heyelanlarını üstüme…
Battığım ne sulaklıklar
Ne körelesi tenine isyanlarım
Vakitsiz koştum ardından
Erken gittim
Geç kaldım gelmelerine
Sevmelerine…