“Kocaman adam olmuşsun…
Niye ağlıyorsun?” dediler.
“Her yere yetişmişim…
Ama bir tek O’na geç kalmışım,” dedim.
Namazımı acele kılmışım, kılmamışım..
“Yavaş, ne bu telaş?” demişler.
“Tutmayın beni!
İşe geç kaldım!” demişim.
Bir ömrü kovalamışım…
Güya her şeye yetişmişim…
Ama bir tek O’na…
Bir tek O’na yetişememişim.
Ne zaman geleceğim huzuruna erken?
Ne zaman secdede kalacağım uzun uzun?
Ben Sana ne zaman yetişeceğim derken…
Kesildi nefesim…
Secdede kaldım.
Ölüm bile geç gelmişken…
Ben yine geç kaldım.
Kayıt Tarihi : 12.11.2025 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!