Geç Kaldım Şiiri - Gündüz Aydın

Şafakta beklemekten, saçlarıma ak düştü
Kavuşmaya, sevmeye; artık çok geç, geç kaldım
Saçlarının kokusu, benim için bir düştü
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Pembe idi düşlerim, düşlerde bahar vardı
Sıcaklığın geldi de, sımsıkı beni sardı
Neden bilmezsin gülüm, gönlümün sensin derdi
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Yanaklarda kırmızı, güle konmuş kelebek
Sevecektim olmadı, sevgimiz ölene dek
Gün geçtikçe soluyor, saçların sanki çiçek
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Mektuplarım birikti, göndermeye gücüm yok
Yıllar çok şey götürdü, dayanılmaz acım çok
Sen de terk ettin beni, dermanım-ilacım yok
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Rüzgarına dargınım, bana doğru esmiyor
Kıvrımlarda martılar, yollarımı kesmiyor
Sensiz geçen o yıllar, neden buna şaşmıyor
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Kırlangıçlar seherde, bırakıp gitmiş beni
Son kalkan o vapurda, kaybettim o gün seni
Cesareti buldum da, kıvrım saçların hani
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Bir defacık olsa da, sarılsaydım boynuna
Dizlerim dizlerinde, uzansaydım avcuna
Serzenişim, isyanım, hep boşuna-boşuna
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Bilir misin seninle, ben yeşili sevmiştim
Şiirlerle kuşlara, neler neler demiştim
Yanında bile seni, seni çok özlemiştim
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım

Ben de pişmanım gülüm, uzansaydı ellerim
Seviyorum demeyi, becerseydi dillerim
Ne olurdu ayazda, solmasaydı güllerim
Kavuşmaya, sevmeye, artık çok geç, geç kaldım
Seviyorum demeye, artık çok geç, geç kaldım