Geç kaldım Şiiri - Sibel Uygun

Gün ışığı dalların arasından süzülürken, sabahın yalnızlığı çöktü yüreğime.
Alelacele uyanıp, akıp giden hayatıma yetişme çabasına girdim.
Yine sen yoktun...

Zilimi çalmadan, bütün işlerimi bir çırpıda halletmeliydim.
Geldiğinde yalnız ikimiz olmalıydık.
Sen eşikten girerken, ben mutsuzluğumu kapı ardına gizlemeliydim.
Tıpkı sensizligi görmezden geldiğim gibi...

Bir hikaye yazmalıydım sonra beni cok mutlu eden,
Yüzümdeki çaresizliği gizlemek için, bol kahkahalar atacağım bir öykü olmalıydı.
Kimselerin hüzün çerçevemi keşfedemeyeceği cümleler…

Güne küserken bak gece karıştı bile benliğime...
Bulutlar yine yıldızlarımı gizledi...
Birazdan yokluğun da girecek kapıdan.
Anılarımın hepsini yanıma aldım.
Ben seni beklerken yine aşka geç kaldım…