Zaman atlı idi ben ise yaya
Menzilime varmak için geç kaldım
İnsan olmak için geldim dünyaya
Benliğimi bulmak için geç kaldım
Kavğaya tutuştum gittigim yolla
Oturup konuştum yaprakla dalla
Anlaşamaz oldum sahtekàr kulla
Kötüleri savmak için geç kaldım
Yollarıma tuzak kurdu kasıtlar
Kaderimi yalış yazdı hasipler
Tüm àleme dağılırken nasipler
Nasibimi almak için geç kaldım
Bazen toprak olup kendim eledim
Bazen kılıç olup öfkem biledim
Bazen eyyüp olup sabrım denedim
İmtihana girmek için geç kaldım
Kapandı defterim açamaz oldum
Kader sillesinden kaçamaz oldum
Yaşam sıratından geçemez oldum
Talihimi sormak için geç kaldım
Hala yanar hasretliği döşümde
Elleri kınalı duvağ başında
Bana gel ha gel der gece düşümde
Nazlı yarı sarmak için geç kaldım
Sevinçlerim kaldı karşı kıyıda
Umutlarım saklı kör bir kuyuda
Yıkansamda abu hayat suyunda
Devranımı sürmek için geç kaldım
2006 cebbar korkmaz
Bu eser isim dàhil tescillenmiş olup tüm yasal hakları mevcuttur iktibas edilemez
Kayıt Tarihi : 2.10.2009 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elleri kınalı duvağ başında
Bana gel ha gel der gece düşümde
Nazlı yarı sarmak için geç kaldım
Güzel bir şiir okudum.
Kutlarım
Mustafa Yiğit
Yüreğine sağlık değerli dostum o kadar güzeldi ki..
Tebrikler ve +ant.
Selam, sevgi ve saygıyla.
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (19)