Geç Kaldık Hayata Şiiri - Tunem Tunem

SENİ PAYLAŞMAK VAR YA,NE ZOR GELİYOR BANA,
BİR BAŞKASININ YANINDA,UYUDUĞUNU DÜŞÜNMEK.
SOFRANDA OTURUP,BİR YEMEĞİ PAYLAŞMADAN,
SADECE,HAYATININ KIYILARINDA GEZİNMEK.

ELLERİNİ TUTAMAMAK MESELA,GÖZLERİNE BAKAMAMAK,
SENİ NE ÇOK SEVDİĞİMİ,YÜZÜNE HAYKIRAMAMAK.
DUDAKLARIMI DOLAŞTIRAMAMAK TENİNDE,
SAÇLARINI OKŞAYIP,GÖĞSÜMDE YATIRAMAMAK SENİ.

ÇOCUKLARININ BABASI DEĞİLİM MESELA,HAYAT ARKADAŞIN DEĞİLİM,
HERŞEYİNİM ASLINDA, AMA HİÇ BİRŞEYİN DEĞİLİM.
SANA BİR TELEFON KADAR YAKIN,
BİR KITA KADAR UZAĞIM,ULAŞAMIYORUM.

ELİMDE OLAN BİR ŞEY YOK YA,BU DURUMU DÜZELTMEYE,
ZAMANI GERİ SARIP, HATALARIMI TELAFİ ETMEYE.
SENDEN NE KOLAY VAZGEÇMİŞİM MEĞER,ÖYLE PİŞMANIM Kİ,
KEŞKELERİM VAR ÇOKÇA,VİCDANIMDA SAVRULAN.

SAÇLARIMIZA AK DÜŞMÜŞ,GÖNLÜMÜZE HÜZÜN,
UNUTMADIK BİRBİRİMİZİ ASLA, AVUNDUK BAŞKA TENLERDE.
YAŞADIK YILARI AMA,HEP EKSİK KALDIK,
FIRTINALAR KOPTU DA İÇİMİZDE,KİMSEYE ANLATAMADIK.