Geç Kaldık Şiiri - Yunus Caf

Geç kaldık
Geç kaldık mutluluk için yalan yanlış düşlere kapıldık, huzuru kaçırdık. Yanı başımızdayken mutluluk onu hep uzaklarda aradık. Sonra bir sevdaya kapıldık, kurtaran olmadı. Mavi idik gri olduk, yana yana kavrolduk, zaman değişti değişeli biz koşamaz olduk, herkes hiç utanmıyor, aşıkları boyanır oldularda göremedik daha gerçek nurlarını. Kaçırdık en güzel insanları aşk uğruna hemde en beyazlarını. Yanlış limanda yanlış gemiye binmişiz, bir çocuk geçmiş olsun diyor elleri anasında ve biz geçmiyor çocuk geçmiyor diyoruz. Ve, geç kaldık çocuk çok geç kaldık, yetişemeyiz doğru limanlara ve sevda gemileri battı bir bir gönlümüzün limanında. Geç kaldık çocuk biz hep geç kalırız olurda bir gün yetişmişiz, bilki o gün tam adam olduk çocuk…