Yaşabileceğimiz ne mutluluklar varken,
Kahrolası gururumuz yüzünden geç kaldık.
Konuşup herşeyi düzeltmek fırsatı varken,
Sustuk içimize attık sonunda, geç kaldık.
Ayrıyız birbirimiz için yaratılmışken,
Sen tarafından bu kadar kanatılmışken,
Yine de sana koşmak için can atılmışken,
Çelme taktın canıma bu yüzdendir geç kaldık.
Vakit geç olmadan gel desem, hazır mümkünken,
Kalbimizi çırpındıran bu aşka düşkünken,
Çılgınca şeyler söylüyorum affet küskünsen,
Nasıl unuttum af yok senden, ondan geç kaldık.
Kayıt Tarihi : 28.2.2014 00:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürkan Gürel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/28/gec-kaldik-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!