Gidişin çok erken olmuştu
Dönüşün çok geç
Çok geç kaldın sen bana
Geç kaldın uzattığım eli tutmaya
Hayata giden son trenide kaçırınca
Uzattığım ellerimde düştü yanıma
Tutunduğum son dal kırıldığında
Senide unutmuştum aslında
Ama unutmayı unuttuğumu hatırlayınca,
Söz vermiştim bulutlara
Onların yerine ben ağlayacaktım, bütün dünyaya
Ben ıslatacaktım herkesi, gözyaşlarımla
Ama bunu bile yapamadım
Tutamadım sözümü
Takıldım geç kalmışlığıma
Sadece sen değil, bende geç kalmışım
Çok geç kalmışım hayata,
Çok geç.......
İyi dinle, bu tükenişimin sesidir
Ve iyi bak,
İşte bu bittiğim anın resmidir......
Kayıt Tarihi : 24.10.2006 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!