Kızgın çöllerin
Alev alev yanan kumlarımı oldum
Yoksa
Yalnız okyanusların
Azğın dalgalarınamı döndüm
Nedir
Nedendir
Ben'de olan bu yalnızlık
Ellerim titriyor,sesim kısılıyor
Gözlerim ise
Dalğın bakışlarım arasında
Hiçmi hiç göz kırpmıyor
Çaresizlik demir'mi attı gönlüme
Karanlık kelimelere esirmi düştüm
Üşüdükçe
Bu akşam vakti serinliğinde
Geç kalınmış kelimelerle
Kendimi
Sen olarak
Çaresizliğime'mi teslim ediyorum
Ağlamak istedikçe
Sanki
Sahte sahte gülüyorum
Ben kendimi
Sen olarak ikiyemi böldüm
Kanım, ben olarak akmıyor
Tenim ise sen olarak kurumak bilmiyor
Nasıl bir çile girdabıdır
Geç kaldık
Zamana kandık
Kara kara yandık
İnan
Bunu artık bende biliyorum
Kayıt Tarihi : 26.12.2004 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz daim olsun
Neferi
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (9)