Geç Kaldığın Bir Zamanda

şayet bir gün yollara düşer gidersen
herşeye geç kaldığın bir zamanda
ulu bir ağaç gibi bir başına yabanda
taşlana taşlana, kurur kurur gidersin
yangınla boğuşan bir orman misalisin
kırılır dalların dökülür yaprakların
fırtınaya tufana, mahküm olur gidersin.

yollarda kuru bir yaprak misalisin
rüzgârlarla sürüklene sürüklene.
dünyada başı boş, bir ahmaksın
kurumuş bir ağacın dalları gibisin.
yaraların azar içinde yavaş yavaş,
güneşte eriyen bir buzdağı misalisin.
sellere taştoprak, çöl olur gidersin.

umutların talan olduğu bir gündesin
sahipsiz bir kuş misali yaban ellerde
hayallerin yalan olduğu bir yerdesin.
hani nerede o seni çok, çok sevenler.
sana bin bir türlü hal, vaat edenler
sana yar olanlar,sana dost diyenler
onlara darılır küser, el olur gidersin.

artık son güneşin, batar yavaş yavaş
ne fayda yıldızlar parlasa, ay gülse de
artık son bir çığlığın son nefesindesin.
bütün dünya, bir cihan sana gelse de
gücünün bittip tükendiği bir haldesin.
umutların yok olup bittiği bir andasın
dağlara kış, çöllere kum olur gidersin.