Geç Kaldığım Sokaklar 2

Çok geç kaldım bu sevdaya
İkinci defa geliyor sonbahar
Tekrar döküyor yapraklarını ağaçlar
Belli ki soğuk gelecek
Ben ise hergün başka sazla
Ağustos böcekliğime devam etmekteyim

İçimde hâlâ aynı çocuk,
Aynı mavi bisikletinin üzerinde,
Kapı kapı dolaşmakta.
Bu neyin hevesi, neyin merakı
Kim boyadı senin umutlarını beyaza
Ah bir bilsen küçük çocuk,
Aradığın şey ne kadar da korkunç...

Ben kendimi böyle seviyorum
Pişman olmamalıyım belki kendimden
Ama çok pişmanım, anlatamam
Yeni bir gök, yeni bir ben başlasın isterdim
Bu fırtınanın, bu yıldırımların ardından
Fakat çok geç kaldım bu sevdaya
Hâlâ elimde gitar, saz, aynı şarkıyı çalarken
Aynı kalem, aynı şiiri yazmakta...