GEÇ KALAN TöVBE Şiiri - Mustafa Yaralı

Ne kadar geç kaldım tövbe yolunda,
Gufran sahibiyle açtım arayı.
Ehli harabatım işin sonunda,
Viraneye döndü, gönül sarayı.

Doğru yol zannedip eğri gitmişim,
Ne yapsam, her işte zarar etmişim,
Müflisim Ya Rabbi, hepten bitmişim,
Tercih etmesem de, aşka parayı.

Niyetim mi bozuk, aklım mı sakat?
Gayri gücüm bitti, kalmadı takat,
Başım dik, yüzüm ak, istedim fakat
Beyaz edemedim, bahtı karayı.

Tutunduğum dallar elimde kaydı,
Mutluluk he zaman, beni yok saydı,
Nefsim tövbe etti, ardından caydı,
İsyanlar içinde, attı narayı.

Ben ne erdemliyim, nede vakarlı,
Vicdanım lekeli, aklım hasarlı,
Affına sığındım, yalvar-yakarlı,
Nasip et Allah’ım, bize VERA’YI.

Ne cömertlerdenim, ne özverili,
Önümde günahlar tek tek serili,
Can gözümde zift zift perde gerili,
Al şu körlüğümü, ver Dilara’yı.

Ya Rabbi nurlandır, nârında yakma,
Boynuma şakilik yaftası takma,
Lütfünle nazar et, kahrınla bakma,
Yaralı kalbimden, al şu yarayı.

07–01–1997…Mustafa YARALI