Uçurdum fezaya gönül kuşunu
Vardıda kondu bir fidanın dalına
Oynattı heyecan yürek başını
Daha uçup gidemedi yoluna
Sevdalar yüklenmiş aşkın kadını
Açtı musluğunu doldu içime
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
harika,buşiiriniz de ,çok güzel.
zevkle okudum hocam saygılar
Bahar eksilmesin gönlünüzden. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta