yetişemezdi akranlarına çokluk
yetersiz kalırdı hamleleri
kimseler önemsemezdi onu
meçhuldü dereceleri
dörtnal, rahvan, tırıs
durmadan giderdi işte
akışına razıydı yarışın
gözü yoktu bitirişte
kulvardan kaçamazdı
yarıştan kopamazdı
onuru için vardı
nitelikti tek derdi
skoru önemsemez
ilerlerdi yolunda
ne alkış, ne madalya
olurdu umurunda
sebat, sabır, özgüven
emin olur adımlar
seyirci farketmezse
belki tarih hatırlar.
Kayıt Tarihi : 15.5.2012 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!