Kapım çalmaz olmuştu.
Gelen olurdu arada bir ümit.
Herkes gitse de bir o terketmedi.
Birden kapı çaldı, hem de geç vakit.
Kapıda belli belirsiz, mahçup bir adalet.
Bu güne kadar neredeydi bu velet...
Bir şehir, bir dağ başı, göklerinde ay ve güneş.
Hayaldi içimde o kadar da özlemişim,
Biliyormusun, Sen benim evim, aşımdın.
Hep ümidim, beklenenimdin,
ey vicdansız adalet.
Hoş geldin...
Gitmeee...
Kayıt Tarihi : 27.1.2018 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!