Geç-erken Şiiri - Fatih Babalık 2

Sen sadece geçerken mi uğramıştın bana?
Ellerimizin birbirine dokunmasını geç,
Kalplerimiz hayallerimde kavuşmadı mı hiç?
Kelebeğin ömrü kısa deseler de geç,
O gamzeler umutları yaşatmadı mı hiç?

Sen sadece geçerken mi uğramıştın bana?
Uçurtmaları indirmek için çok erken,
Göklere ulaşan dualar olmadı mı hiç?
Her nefeste beklerim, bitmek için çok erken,
Sırası olur muydu sana bağlanmanın hiç?

Sen sadece geçerken mi uğramıştın bana?
Seni arayan gözlerin yaşlanmasını geç,
İhtiyarlayan duraklara denk gelmedin mi hiç?
Hırpalanmış bedenlerin görüntüsünü geç,
Sana koşan imkansızın gölgesini görmedin mi hiç?

Sen sadece geçerken mi uğramıştın bana?
Verilmeyen şanslara küsmek için çok erken,
Bir an için ölürsün bazen, ölmedin mi hiç?
Yok olmak, tükenmeye alışanlar için çok erken,
Her halimi bıraktım kollarına, sarmadın mı hiç?

Sen sadece geçerken mi uğramıştın bana?
Katılaşmış soğukların insafsızlığını geç,
Bembeyaz karlarda bir izin kalmadı mı hiç?
Kuruyup kalan çiçeklerin dikenlerini geç,
Hasret saçan güllerin kokusunu bilmedin mi hiç?

Sen sadece geçerken mi uğramıştın bana?
Sen mi çok erkendin, ben mi kaldım geç,
Buluşacağız bir dünyada er ya da geç,
Ölüm için çok erkendi, hayat için geç,
Mucizeler olacak mutlaka er ya da geç,
İnanamam ki...
Sen sadece geç-erken mi uğramıştın bana?