Geç buldum Tez Yitirdim

Geç buldum Tez Yitirdim

Hani bir söz vardır; altın çamura düşmekle değerini kaybetmez diye...
Benim için sen böylesin işte!
Hep değerlisin ve hep öyle kalacaksın.
Cevap vermeni beklemiyorum bu yazdıklarıma.
Vermeyeceğini biliyorum çünkü.
Zaten beklenti içinde olamadım hayata dair hiç bir şeyden...
Bazı demlerde hani seninle olduğum zamanlardaki gibi,
Yaşadığımı hissetsem de, yaşama sevgiye dair hesaplar yapsam da, beklentilere kapılsam da; bu huzur, bu sevgi dolu anlar, bu hayata tutunma çabalarım
gördüğün gibi çok çabuk kırılıp gidiyor,
Hesaplarım altüst olup, heveslerim kursağımda kalıyor işte…
Şimdi sen bir yerlerdesin, bildik yerlerde, bildik yollarda.
İçinde bulunduğum kritik duruma istinaden,
Moralden başka hiç bir şeye ihtiyacım yok.
Bunun farkındayım ve bunun için biraz ayarsızlık yapsam da,
Tanıştığım bütün kadınlara seni anlatıyorum,
Kadınlık neymiş görsünler, bilsinler diye.
Senin dengin olan biri daha var mı bu yeryüzünde bilmiyorum...
İşte sen benim için böyle kıymetli, bu kadar benzersizsin.
Değerli olduğunu ve sevildiğini bil yeter.
Ceza evinde iken her gün mektuplar yazardık sevgililerimize. :)
Oysa ne sevgili nede başka biri vardı.
Maksat o dar günlerin karanlığının,
O, adamı çatlatırcasına çıldırtan çaresizliğinin içinden,
İğne ucuyla da olsa tutup, huzursuz yüreklerimize indirmekti huzuru.
Şimdi onu yapıyorum ama oradakinden çok daha huzurluyum.
Her ne kadar cevap vermesen de,
En azından sen diye biri var ve bende o sen denen sana yazıyorum.
Atari oyunlarındaki level’lerde yeniden kazanılan can gibisin derdim sana.
Bu hayat oyununda sen; benim için cana can katan böyle bir candın işte.
Seni geç buldum, tez yitirdim!
Bu da zoruma gidiyor işte! ..

16 şubat 2011 / Saat: 02: 08 / İstanbul