Geç Anladım Şiiri - Muzaffer Arslan

Bir sevgilim vardı.
Zarif ve ince
Yanakları al al olur gülünce
Akşam olup eller eve gidince
Buluşurduk rüyalarda gizlice

Bir sevgilim vardı.
Şirin yüzlü, ahu gözlü bir melek
Ben ağlardım o “sus” derdi gülerek.
Sonra derdi “sensiz olmaz bu yürek “

Bir sevgilim vardı.
Leblerinin ateşiyle yanardım.
Saçlarını tel tel eder sayardım.
Gündüz ölüp ben geceler yaşardım.

Bir sevgilim vardı.
O “öl” dese, ben ölürdüm yolunda.
Çok şey verdim, bu aşk danan uğurda.
Şimdi gitti...
Ne yazık ki o ellerin koynunda.

Bir sevgilim vardı.
Kaç gecedir kabuslar var rüyamda
Sevgi yalan, aşk meçhuldür dünyada.
Geç anladım sevgi yokmuş bu çağda.