Geç anladım Şiiri - Gülseren Kuddar

Yağmurdum dağlara yağdım ilk defa,
Ormana çimenlere indim.
Derelerden çaylara,ırmaklara,
Çalı çırpıları koynuma alarak,
Eğimine aktım yaşamın.
Çiseler kar oldu dolu oldu bazen
Savruldum kimi,
Ama büyüdüm çığ gibi tek bir damladan.
Bir baharda üzerine kayarcasına doldum.
Tüm sevgimle sarıldım denize.
Çoğaldık aşkla okyanuslarda.
Çalkalandık yıllarca sularımızla yanyana,
Hep akacağım hızımla,
Girdaplarla boğuşacağım derken,
Kaldım çırpınışlarımla.
Gülde diken, dikenden gül olmuyormuş söylemekle.
Geç anladım.
Kalmalıymışım damlalarımla ağaç kovuğumda,
Sızmalıymışım susayan gönüllere
,Beni ben gibi sevene sarılmalıymışım.
Bir pınarın suyuna karışmalıymışım
Şukretmesini bilene.
Geç anladım.
Artık ne güneş görür yüzümü,buharlaşamam.
Nede ay, parlayamam mehtabında,
Öyle yükler varki sırtımda,atamam.
Döndüremem dünyayı geriye,
Geç anladım,
Okyanusun bana küçük, benim okyanusa büyük olduğumu.
Gözyaşlarımla taşarım onu kucaklarım anca.
Geç anladım,aşkın kör, zamanlada sağır olduğunu