Utanır ellerim
bakmayın onlara..
Erken baharlarından,
geç kalınan uzaklardan,
bir ağaca yaprak olamayışlarından.
Ne umar geçen zaman
bir yıldızın yeryüzüne yakın
ya da bir hayalin
gökyüzüne uzak oluşundan?
Bakmayın,
yarım kalmış kayıplara
umudunu zamanın ötesinde unutan:
Ne yerdedir bütünüyle
ne de en uzak yerine boşluğun insan.
Kayıt Tarihi : 25.1.2019 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!