Geç Şiiri - Gökhan Yüksel

Uzak yerlerde
Tutmayı hiç beceremediğim ellerin
Öyle naif ki
korkarım yağmur eritecek diye
oysa yağmur akarken başımızdan
öyle büyük set kurmuştuk göğsümüzle
bir yalan dolana kapılmamıştı sevdamız
vardı aşk ya, örselenmişte olsa dikenlerle
korkmazdık gülü çekerken nefesimize
arılar koparsa da bağrımızdaki kokuyu
biz en derinini bohçalayıp koymuştuk ya
mavi boncuklu tespihle okuyup üflemiştik ya,
sevmenin en sıcacık yalımlarını
koymuştuk ya kocaman yıldızların arasına
aşk kelime değildi ya sadece
kavga etmiştik ya,
ben olamamışım ya kocaman kanatlarını geren
o kocaman kuş misali aşkı taşıyan yüreğine
seni sevmek mutluluktu
sorar ya şair
resmini mutluluğun
ben senin gözlerinde hepsini gördüm
inandıramasam da anlamını
ben senin gözlerini sevdim