Geç Şiiri - Yıldız Koç Şimşek

Ha deyince gelmez ki bahar,

'Gül' deyince açmaz ki, rengarenk güller...

Önce yağmurlar yağacak,

İliklerine kadar ıslanacaksın.

Yapraklar dökülecek, küçücük ellerine;

Ağlayacaksın...

Buda bir şey mi; soğuklar başlayacak ardından.

Karlar yağacak dağlarına, buz tutacaksın.

Ayaz vuracak tomurcuklarını, dolular kıracak dallarını,

Kimi meyvelerin, çiçekteyken daha,bozacak bağlarını.

'Sıcacık bir ocak başı,ne olur, Allahım' derken,

Bir mezartaşına akıtacaksın gözyaşlarını.

Sevdiklerin de terkedecek bir bir.

Koskoca dünyada artık,'tek' başınasın.

Kalbinde dayanılmaz ateşler,

Delik-deşik olmuş yüreğini,fırlatıp atacaksın.

İğneli beşikte, sallanır olmuşsun,

Karanlık bir ufka açılmış artık yolun...

Birden bir sıcacık esinti yüzünde; tadını anımsamadığın

Saçlarını okşar gibi bir el; yalancı güneş

Bahar gelmiş ' diyeceksin; ne çok beklettin beni.

Şakır şakır yıldızlar gökyüzünde, geceleri...

Pınarlar çağlar gibi içinde, derin,derin.

Sonsuza uzanan bir gül bahçesi özlediğin.

Fırlayıp bahçeye koşmak vardı elbet.

Güllerini bulman, koklaman, gerek.

Ne dizlerinde derman, ne yüreğinde kuvvet.

Artık çok geç.ÇOOK GEEÇ