Gebze Şiiri - Erkan Saltan

Hengame gürültü karmaşa yordu,
Dinlenmek üzere diye bir nebze,
İstanbul'dan çıkıp tam gidiyordu,
Yol buraya kadar dön dedi Gebze.

Sakin sessiz yere hayaller kurdu,
Nerede huzur var, diye yer sordu,
Kendince bulduğu yola doğruldu,
Taş döşeli yollar dön dedi Gebze.

Batıya yönelme hiç küçük trakya,
Anadolu büyük her yer uğrak ya.
Adeta son nokta en son durak ya,
Burdan öte duvar dön dedi Gebze.

Kim ne halde, görse ne diyecekti,
Keşke bir bilseydi neye yok çekti,
Mümkündü az biraz bekleyecekti,
Sabırsız vakit dar dön dedi Gebze.

Oysa ne kadar da sakin bir yerdi,
Ne zaman gelene sakın ha derdi,
Bu kararı dönüp bakmadan verdi,
Yola ne gerek var dön dedi Gebze.

Demek ki bu tavrı sırf bana hastı,
Gülmez kader gibi hep surat astı,
Yeter etme dedim etme bu kastı,
Merhamet ne arar dön dedi Gebze.

Karşımda ket oldu, engel set oldu,
Durgundu şahlanan hamaset oldu,
Anlamadım neden kin haset doldu,
Niçin böyle gaddar dön dedi Gebze.

Ömrümce engelli ne yollar yendim,
Bu defa kaybettim, yenilen bendim,
Tadım tuzum kaçtı yolda tükendim,
Boş bekleme zinhar dön dedi Gebze.

Belki de ne yaptım diyorsun sende,
Zaten senlik değil yaptım desende,
Rolün buydu senin bu mizansende,
Sen değil bir aysar dön dedi Gebze.

Kazandım diyerek hiç etme heves,
O yüzden gereksiz, kutlamayı kes,
Bana kaybettiren o görünmez ses,
On kez etti tekrar dön dedi Gebze.

13.03.2022