Dünyanın dört bir yanını sarmış mutsuzlukla baş etmek Sait Faik’e mi kalmış.
Bir şair mi…
Kime kalacak ki başka, anlamsız çabalarıyla bir çukurda ölmeyi bekleyen bir insana mı…
Küçümsemeyin bu insanı, çünkü hepinizden daha özgür. Hiçbir umudu kalmamış ve mesai saatinin bitmesini bekleyen bir memur gibi ölümü bekleyen bu adamın kaybedecek bişeyi kalmamış…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta