Dünyanın dört bir yanını sarmış mutsuzlukla baş etmek Sait Faik’e mi kalmış.
Bir şair mi…
Kime kalacak ki başka, anlamsız çabalarıyla bir çukurda ölmeyi bekleyen bir insana mı…
Küçümsemeyin bu insanı, çünkü hepinizden daha özgür. Hiçbir umudu kalmamış ve mesai saatinin bitmesini bekleyen bir memur gibi ölümü bekleyen bu adamın kaybedecek bişeyi kalmamış…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta