Önce kül tablasına bastığım sigaranın dumanına takıldı gözlerim.
Sonra derin bir geçit açıldı gözlerime ve hikayem böyle başladı.
Sırtıma asılı soğuk bir ürpertinin attığı her kesik, aklıma oturan nikahsız her acıya şehadet getiriyordu. Soğuktu oda, yüreğim kadar soğuk! Anlamı yoktu hecelerin, artık şiirler vasıfsızdı. Yazmak için bir nedene yaslanmıyorum ve kibar değilim mısralara. Gafletime saydığım binlerce şiir, onlarca makale, hepsi hepsi boş ve yakılmalıdır. Bana dair tek bir mısra yaşamak için direnmeyecek, nefes almayacak, yazıldıkları gibi silinecekler. Bitecek bu çilenin son rötuşlarını dörtlüklere yazmıyorum.
Ne hece,
ne vezin,
nede uyaklardı şiir, şiir yüreğimdi yağmalanan. Boşluğa savruk, nice sırrı içinde sağa sola saçılmış. Her şey gibi zaten onlarda kötüydü. İyi bir şey yok, bugün dünden aldığı yükü, yarına yedeklemiş başka bir sürgünün arefesinde. Değişmeyen sadece ben, sadece bendim!
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Karanlık., soğuk ve yalnız bir gecenin düşündürdükleri...
Deneme güzel., kaleminize sağlık sayın Altan İlhan Arslan...
içi kararmış şair canın...kalemine sağlık ustam
gerçekçi ve güzel bir denemeydi.. yürekten kutluyorum.. saygılarımla..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta