Gazzeli Pervaneler Şiiri - Nihat Malkoç

“seni de vururlar bir gün ey acı
uçuşup durduğun kanatlarından”(F. Karaçam)

I.

bir yangının ortasında kaldı pervaneler…
…..kanı tutuştu körpe kuzuların
güneşin yasını tuttu uzak yıldızlar
…..tarih düşüldü bahtsızlığa

unufak oldu merhamet, tankların altında
…..eski bir fotoğrafta unutuldu gamzeli gülücükler
bir çocuk çöplükte aradı kaybolan geleceğini

II.

kanadı kırık bir güvercin barış türküleri tuttururken…
…korkuların gölgesinde kuruldu
…mukavvadan bir devlet...

katliamın resmini çizdi çocuk …
…yetim gözbebeklerine

baygın düştü gökyüzü barut kokusundan
güneşi son kez gördü sapanla nişan alan gözler…

kan renginde, barut kokusunda…..
…..bir hayatın kepenkleri kapandı sonsuzluğa.

III.

saçları ağarmış baba arayan gözler…
…bir tümsekte buldu kaybolan bakışlarını
buğulu aynalarda tomurcuklandı hüzünler…

şimdi âhlar ve gözyaşları istiflenmiş…
…genç kızların cevizden çeyiz sandıklarında

araftaki vicdanlar çoktan gömüldü toprağa
…..gonca gül bahçelerinde yanık ceset kokuları

….şarapnellerin gölgesinde…
…ay dertlerini döktü karanlık geceye
…..acılar sığmak bilmedi bin bir heceye.

IV.

Gazze’de çocukların göbek adı Savaşkan
….oyuncak misket değil,
…misket bombası düşer her birinin payına

her cenin ölümü görür rüyasında
…..tankların paletlerinde can verir
…..çocukların yetim düşleri

karanlığı yırtarken fecrin ışığı…
…..kan, barut, gözyaşı düşer kan kırmızı şafaklara.

V.

uçurtması vuruldu çocukların gök boşluğunda
…..hüznün alevleri iliklerine işledi öksüz buruklukların

her gün bin kez ölüyor Musa…
…ve bin kez çarmıha geriliyor İsa…
…..Mescid-i Aksa’da kundaklanıyor müminlerin vicdanı

Ebrehe’nin kurşun askerleri ölüm harmanlarken
…gözyaşıyla ıslanmakta seccadeler…
…mazlumların duaları bilenmiş hançer….

öksüz yüreklerde dölleniyor acılar…
…..bir kördüğüm daha atılıyor uzlaşmaya.

çan sesinin tınısında can verirken ezan…
…yatağından taşıyor ateşin damlalar…

VI.

yağlı urganlara ayaz düşer aylı gecelerde
…sıcak bir kucağın düşünü görür bebeler
efkar palazlanır gecenin koynunda
…en narin yerinden kırılır gonca güller…

bir körpenin göz çukurlarının nemini alır toprak
….bir yürek taş kesilir kopan son telde
bir kum tanesinin sırtına vurulur yaşamın ağır yükü

Allah azze ve celle….
…belleklerde Gazze, imandan gülle…
…korkular şimdi rehin yüreklerde…

VII.

uzat çocuk o yumuk ellerini sonsuzluğa
…tutuşsun zalimlerin kanındaki cerahat
çatlasın tohum, kül olsun araftaki gölgeler
…kırılsın koordinatlara füze ısmarlayan eller

global şeytanlar boğulsun müminlerin aminlerinde
…..mavzerlere sürelim kahırlarımızı
…..sabırdan duvarlar örelim belalara….

VIII.

hüzün şehri Gazze…
…Kudüs’te, Aksa’da, her yerde hüzün…

…kan çanağına döndü…
…kentlerin o yemyeşil gözleri ağlamaktan
….sapana sür imanını aydınlansın yüzün…

pas tutmuş heyecanlar zamanın kilidinde
… biz ki göklerden merhamet sağarken…
…..secdelerde gölleşti gözyaşlarımız.

…şimdi bir hayta inkârını kusuyor kafatasından
bir meczup kesik başını unutuyor acının ortasında…
….katlin kibrini soluyor kızıl akşamlar
….çitlerin ardında kaldı gül yüzlü sabahlar…

IX.

uzun soluklu atlara bindi haki yeşil entarililer…
…in cin uykudaydı seherde
…güneş henüz açmamıştı
….mahmur gözlerini sabaha.

intihar gecelerdi Gazze’de sancıyı zembille indiren
…korkuydu gözbebeklerimizde büyüttüğümüz

haramilerdi kör akşamlara kurşun sıkanlar…
…..toprağa sızan bir yetimin kanıydı sımsıcak…
kahır biriktiriyordu gökler, tunçtan…
…..namustu, şerefti vatan…