Gazze'ye Ağıt! Şiiri - Osman Murtaza Gökdal

Kuşlar uçmaz
bu göklerde,
Bülbüller ötmez Şecaiye'de seherleri.
Korku sarar
geceler boyunca
küçücük bedenleri...
Burada hayat
sudan ucuzdur,
burada en şerefli
şeydir(!) hain bir pusu.
Bombalar eşliğinde
başlar her yeni gün.
Bebeklere ninnidir
top sesleri,
sinmiş her yere nefret
ve havaya ölüm kokusu.
Ne şarkılar duyulur
ne de sevinen
çocuk sesleri.
Umut göç etmiştir
bu diyardan,
Ve yarınlar,geçmiş gitmiştir zamandan...
Sahiller savaş meydanı
yollarda hep telaş,
acelemiz Şifa'ya ulaşma çabası.
Her an bir çiçek daha solar,
adım adım ve yavaş yavaş...
Evler harabe, evler enkaz,
duvarlar karton
ve betonlar kağıt.
İşitilir sokaklardan yükselen bin bir ağıt...
Paramparça bedenler
köşe bucak her yer ceset
Burada insan dediğin nedir ki?
Bir kaç damla su ve bir kaç kilo et! ...
Tarih görmüş müdür?
böylesine bir vahşet.
Kana doymaz vampir,
pervasız,acımasız ve şımarık zalim,
Celladına mezarında rahmet okutur.
Gökleri titreten bu zulme, dur diyecek bir canlı yok mudur?
Bir tarafta yaşları kurumuş gözler,
ağlamaktan kısılmış sesler ve lal olmuş diller.
Bir tarafta sevinç çığlıkları danslarına eşlik eden siyonist,histerik nöbetler...
Bayram uğramaz buraya,
Oyun parkları döner taze mezarlığa.
Ümitler kayıptır,
bağırlar yanık.
Yargılanır zamanı gelince her bir sanık.
Yegane silahıdır duası, her bir mazlum ve garibin
Hayata dair işarettir bir kaç yaralı güvercin,
Öksüzler ve yetimler diyarıdır Filistin...
Ağlar gökler,
ağlar yürekler,
isyan eder aynaya bakan yüzler
ve ağlar yaşayan her bir zerre.
İnsanlığın ayıbıdır
ve can çekişen vicdanıdır Gazze...

29/07/2014
Osman Murtaza GÖKDAL