Gazze ve ben Şiiri - Tukenmez Kelam

gazzede bombalar yağıyor
burada, dışarıda kar...
hayalleri bendekinden onlarca kat büyük insanlar,
korkusuz ve dirençli gözlerle alevlerde.
ben kar kaplı şehirde bile,
güzelliği göremiyorum.
birbirlerine sokuluyor insanlar,
dualar dolaşıyor ağızlarda durmaksızın.
ben kahvemi koyuyor,
bir yudum çekiyorum,
listeye birkaç şarkı ekliyorum.
karanlığı yanan evlerin ışığı söndürüyor,
sıradaki bize mi acaba?
akıllarda, gazzede.
ben işlere ara veriyor,
bir dizi film koyuyorum.
sesler kulakları ağrıtıyor,
uçaklar ve helikopterler ile
infaz basliyor.
şimdi
radyoya kulak kabartiyor,
bir başka dünyayı dinliyorum.
yüzlerce ton
diyor haberler bombalara,
sarsilmiyor ölmeden insanlar,
sariliyor hayata.
ben, şehir değiştirirken bile,
etkileniyorum.

insanlığımdan utanıyorum çoğu,
adını bile anamamam gerekirken
gazze,
seni yazıyor,
üşür gibi olunca sonra,
sıcacık bir tuşa basıyorum.