Nihal'im Aşkla Anılırsın

Nihal’im,
Sen sevilmez misin,
Göklerin yıldız dilinde bir nihânsın,
Ruhun, aşkın sırlı nefesi,
Özlenmez misin?

Nihal’imin aklı, bir remizdir,
Kalbinde taş olan,
Hakikat denizinden mahrum,
Bir kuru nefestir,
Özlemeyen, yarı yolda taş kesilmiş,
Zaman onu kendi belâsına yoldaş eylemiştir.

Nihal’imin ruhu, bir mâna aynası,
İnsanlığı, yaratılışın öz sözü,
Varoluşsal dokusunda saklı,
Yâr olan anlar,
Sevmeyen kalp taş değil,
Taşlaşmışlığın kendisidir belâsını bulan.

Nihal’im, senin değerlerin,
Mistik bir nehrin akışı,
Metafor değil, gerçeğin ta kendisi,
Beddua etmek yakışmaz aşkına,
Çünkü sen,
Zaten her gönülde bir “Nihal” olarak,
Aşkla anılırsın,
Özlenirsin.