Gazze'de Öğretmen Olmak Şiiri - Battal K ...

Bir zamanlar bir çocuk yankıydı neşeyle
Kalemler dans ederdi tahtada bir umutla
Coşkular çığlıkta boğuldu ölümle kanla
Okullar yıkıldı neşe döndü hüzüne

Duvarlar düşerken öğretmen tek başına,
Çocukların gözlerinde “medet” hak aşkına
Bir masal anlatmaya çalışır duvar taşına
Yer gök sağır ölüm akar yüzüne

Bir zamanlar öğrencilere hayat verirken,
Şimdi nefesini tutmuş umut erirken
Çocukların halleri hayalleri düşerken,
Bir bir söner yıldızlar eli düşer dizine

Sınıf duvarlarında mermi yemiş resimler
Şehadete şahit olmuş kalemler defterler
Geriye kalan birkaç tebeşir ve künyeler
Acılar istif durur öğretmenin gözüne

Hani Fırtınalar eserdi zaman zaman
Gönlünde O’nun ümit yeşerirdi heman
Hikmet miydi cehd miydi neşve bulan
Ehl-i suf nur gibi parlardı hal sözüne

Hani Medine’de gül açmıştı gönüller
İlk öğretmen Haktan Hazreti Peygamber
İlim aşkıyla yanmış pür nur olmuş Sufiler
Kandiller yaktı Seyfullah yandı gökyüzüne

Sen yarınları büyüten göklerin öğrencisi
Cennet bağının bağbanı şehadet banisi
Yolun muttasıl oldu ukbada talim sesi
Gaza gaza büyür bayraklar dikilir izine