Bomba kusan uçaklar gökyüzünde dans ederken,
Silah sesleri bayram ezgilerini bastırıyor.
Açlıkla, sefaletle boğuşmakta koca bir halk,
Bir çocuk daha ölüyor, umutlar bir daha yıkılıyor.
Kurban Bayramı’nın kucakladığı Filistin’de,
Koyunları değil, yaşamı kurban ederler.
Anaların gözyaşları, dualarla birleşir,
Beyaz kefenlere sarılmış küçücük bedenler.
Bayram sabahı, sevinçten uzak, yas içinde,
Bir ekmek kırıntısı için çırpınır eller.
Ezan sesiyle değil, sirenlerle uyanır çocuklar,
Korkulu gözlerde, sönmüş yıldızlar.
Zulme karşı direniyor yürekler,
Kahrolmuş ruhlarda bir isyan ateşi.
Kurban Bayramı’nda bugün Gazze’de,
Yaşamın anlamı yeniden sorgulanıyor.
Ey zulme boyun eğmeyen yiğit Filistin,
Bu bayram seninle anlam buluyor.
Bilin ki her gözyaşı, her ölüm,
Gelecek zaferlerin habercisi oluyor.
Bayramlık elbiseler yerine, kanla boyanmış,
Her çocuk bir kahraman, bir sembol.
Bu bayram da geçer elbet acılar çekerek,
Ama umudunuz, direnciniz hep yeşerecek.
Bu zulüm son bulacak elbet bir gün
Barışın, özgürlüğün türküsü duyulacak.
Zafer gelene dek Gazze’de, her bayramda,
Her kurbanda bir destan yazılacak.
Abdullah Demirel
16/06/2024
Kayıt Tarihi : 20.6.2024 16:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!