Gazze'de Kadın Olmak Şiiri - Cemalettin ...

Gazze’deki insanlar, bombalarla uyanır
Yediden yetmişe dek, al kanlara boyanır
Kulağımda feryâdlar, buna can mı dayanır,
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Her asırda hortlayan, firavunlar bitmez ki
Lânet olsun onlara, yeryüzünden gitmez ki
Aslâ kana doymazlar, kaybolup da yitmez ki
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Canımda bir can vardı, bebeğimle vurdular
Kan revan içindeydim, alay edip durdular
Tâciz ve işkenceyle, bir de hesap sordular?
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Ne evim var ne barkım ne bir karış toprağım
Mevsimler hazân oldu, soldu gülüm yaprağım
Yıkılmış harap olmuş, tütmez artık ocağım
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Nice enkaz altında, parçalanmış cesetler
Bir deri bir kemikten, ibâret iskeletler
Neydi suçumuz neydi, niçin bu husumetler?
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Bizde Allâh kuluyuz, bizim de cânımız var
Bütün insanlar gibi, al renkli kanımız var
Ey zâlimler sizde güç, bizde ihlâs îmân var
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Bir damla suyumuz yok, yüz ve eller yıkansın
Bizi bu hâle koyan, mahpuslara tıkansın
Cehennem ateşinde, ebediyen hep yansın
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Mahremiyet denilen, dört duvarın arası
Duvarları yıktılar, onlar ar fukarası
Bin yıl geçse silinmez, bu acının yarası
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Yaşanılan soykırım, var mı başka izâhı?
Yakar kavurur sizi, cümle mazlûmun âhı
Bunca işlenen cürmün, ödenir mi günâhı?
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.

Kalsın dâvamız kalsın, artık mahşere kalsın
Bize kıyan kim varsa, bir bir hesap sorulsun
Sürünsünler yüzüstü, zincirlere vurulsun
Gazzeli bir kadınım, hem de ben bir anneyim.