Gazze'de Çocuklar Şiiri - Nihat Albayrak

Beyaz geceler,
Ve gecenin ayazında,
Ölüm uykuları..!
Sokak başında bir fener,
Ahtapotların ölüm kolcuları,
Kan kusuyor..!

Burcu burcu çiçekler,
Ah o iç çekişmeler,
Anlatılmaz bakışlar,
Melek kanatlar gökyüzünde,
Gazze’de çocuklar ölmese.

Korku yağmurları,
Bir öfke, bin yemin,
Gecenin ayazında ölüm,
Yitip gitse..!
Umudun şarkısı;
unutulmuş gecenin içinde,
Yüreğimin kıyısında acılar,
Toplama kampları, gaz odaları,
Yitip gitmese zamanın dalgaları,
Yıldızlar yaşamı yeniden kucaklasa,
Gecenin ayazında ölüm,
İçimi dağlamasa..!

Oysa yaşam; çiçeklerin rengidir,
Şiirdir,
Özlemdir,
Türküdür,
Özgürlüktür,
Barıştır..!
Duyarsızlığın derin dehlizleri,
Gökkuşağı rengini unutturdu,
Sessizliğin dalgalı okyanusundayım,
Ölüm kusuyor gece, içim acıyor,
Düğüm düğüm bin hıçkırık,
Acı değil yıkım,
Gazze’de çocuklar ölmese.

Yaşamın umut yolculuğu,
Yaşamın buruk sevinci,Nerede..?
Neredesin ey insanlık..? Nerede..?

Kocaali/10.01.2009