Gazze'de Çocuk Olmak Şiiri - Mecit Aktürk

Yarılsın istiyorum ayak bastığım her yer
Hep ölümü anmakmış Gazze'de çocuk olmak
Saatimi neşeye boşa kurmuşum meğer
Dikeni gül sanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Tatlı yokuş ararken kırlara dizim için
Haram oldu mevsimin her yazı bizim için
Aldığımız nefesler bir sızı bizim için
Hayattan usanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Canımızı yakarken boğazımızdaki ip
Müslümanım diyenler bir acayip; ne garip!
Korku ve hüzün ile akşam yatağa girip
Kâbusla uyanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Kin alınca yerini us denen melekenin
Kayboluyor manası ve önemi ilkenin
Lanetli bir milletin içindeki öfkenin
Ateşinde yanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Söyleyin kim ısıtır buz tutan bir haneyi
Neyi anlatsın kalem bomba yağarken, neyi?
Bir kabir kapısında uğurlayıp anneyi
Öleni kıskanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Sebebiymişiz gibi bu handa her beisin
Biz kaldık ortasında barut kokan bu sisin
Umuda köşk ararken; gam çölünde yeisin
Seliyle ıslanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Kahpe kurşun sormuyor "Bu çocuk kaç yaşında?"
Kim bilir kaç kurşunun izi var naaşında...
Paramparça edilmiş cesetlerin başında
Acıya dayanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Uçurtma uçurtmadan, yaşamak ne bilmeden
Gömülmeyi öğrendik henüz daha ölmeden
Kırk kurşun yarasıyla; yine de eğilmeden
Toprağa uzanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Gayretten iz beklerken alındaki terine
Toprak mı atılmış ne, insanın(!) üzerine
Suratı hep sırıtan müslümanın yerine
Aksâ'dan utanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Hasret iken asırlar Ömer'ül Fârûk'lara
Zor bulunur teselli sayısız kırıklara
Rüyada annesini görüp, hıçkırıklara
Boğulup tıkanmakmış Gazze'de çocuk olmak

Sellere dönüşse de gözümde biriken nem
Yakında geleceğim üzülme n'olur annem
Meğer dünya mahşermiş, bizim için cehennem
Kan ile yıkanmakmış... Gazze'de çocuk olmak!.