Gazze'de Çocuk Olmak Şiiri - Hüdaverdi Öz

Yangınlardayım, kim nereden bilsin?
Yüreğim yanıyor, söner mi Anne?
Sen yoksun, göz yaşımı kimler silsin?
Birgün olur acep, diner mi Anne?

Başıma yağıyor, katil bombalar
Ne evlerimiz kaldı, ne obalar
Bizi ne zaman duyar müslümanlar?
Gün gelir bu zulüm, biter mi Anne?

Uykum yok artık, gecelerim gündüz
Köy, kent, şehir, viran oldu hep dümdüz
Biz ne bahar gördük ne yaz, mevsim güz
Bahçemizde çiçek, açar mı Anne?

Yaramı sorma anne, bir değil ki...
Kol kanadım yok, bunlar el değil ki
Şu akanlar gözyaşı, sel değil ki
Bizlerin de yüzü, güler mi Anne?

Hani her gece koklardın ya beni
Bağrına basar beklerdin ya beni
Şimdi görsen tanıyamazsın beni
Kara günler çekip, gider mi Anne?

Artık ne sen varsın nede bir babam
Kalmadı kimsem, dayım amcam halam
Dua et anne, ben kiminle kalam?
Kanadı kırık kuş, uçar mı Anne?

Hüdaverdi Öz