Ben çok sevmiştim oysa,
Uçurtmaların mavi üzerindeki reklerini.
Kıyafetlerimdeki çamuru,
Peşinden koştuğumuz topu ve üzerinden atladığımız ipi..
Yine çok sevmiştim komşu ülkenin pahalı çocuklarını.
Ekmeğimi paylaştığım kediyi,
Dallarına tırmandığım ağacı.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
kardeşim.. ben ülkemdeki ateşe öyle yanmışım ki, cesaret edip dile getiremiyorum yazıyo orda, sen kendi soruna benim adıma cevap vermiş olma.. ilgin ve okuduğun için teşekkürler.. lakin yanlış yorumlamışsın baştan sona.. kal sağlıcakla. saygılar
eyvAllah ile başlasın cevabım. doğrusun ama güncel olarak yorma şiirimi, bilirsin ne akarsa o damlıyor an içinde. ülkemde zayi olana, daha cesaret edemedi karalamaya kalemim. saygılar.
Güzel dersin hiç kimse yerlerde sürüklenmemeli insan canına kıyılmamalı ancak bir taraftan Gazze Rabia derken kendi ülkemizde olup bitenleri göremez oluyoruz, şu son bir iki ayda 124 şehidimiz oldu bir kısım insanlar bunlar hiç mi bu görülmüyor neden sessiz kalıyor Fransa'da 10-12 kişi teröre kurban verildi diye koparılan fırtınada(Fransızlar için haklı bir fırtına) Sayın büyüklerimiz koşa koşa oraya gitmiş en önde saf tutmuşlardı kendi insanımız için neden bu yapılmıyor susuluyor, hep aklıma takılmıştır başarı dileklerimle emeğinize sağlık diyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta