Ben çok sevmiştim oysa,
Uçurtmaların mavi üzerindeki reklerini.
Kıyafetlerimdeki çamuru,
Peşinden koştuğumuz topu ve üzerinden atladığımız ipi..
Yine çok sevmiştim komşu ülkenin pahalı çocuklarını.
Ekmeğimi paylaştığım kediyi,
Dallarına tırmandığım ağacı.
Ben herkesi, herşeyi çok sevmiştim,
Hemde hiç ölmeyecekmiş gibi,
Hiç ölmeyeceklermiş gibi..
Tankları sevmemiştim ama hiç,
İçinden kızıl ölümler geçen metal boruları,
Uçurtmalarımızı düşüren o ateşli topları.
Uykularımı delip geçen patlamaları,
Ve duvarımızı yıkan bombaları..
Babamın ellerini bağlayıp yerde sürükleyişlerini..
Annemin hiç bir şey söylemeden hep aynı yere bakarak yatmasını,
Hiç sevmemiştim..
21.09.2015
{meczup}
Kayıt Tarihi : 21.9.2015 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)