Gazze Şiiri - Mahir Odabaşı

Yer Gazze,
Saat 02,00
Tak tak kapı çalındı
Bu ne küstahlık böyle?
Buyur etmeden içeri dalındı
Her taraf sorgusuz sualsiz arandı
Uykudaki bebekler bile korkuyla uyandı
Bir an, kâbus mu görüyoruz diye tereddüt edildi
Derken bir asker ‘Hey çocuk sen geleceksin bizimle’ dedi
Annesi götürmeyin yavrumu diye çığlık attı ama dinlenmedi
Hemencik ellerini kelepçeleyip, gözlerini bağlayıverdi
Çocuk dedi:’’ ben öğrenciyim, yarında sınavım var’’
İt misali hırladı, hiç dinlemedi hainler
Anne gözyaşları içinde giydirirken Ahmet’ini,
Dedi: ‘’Allah belanızı versin sizin emi’’
Vedalaşmak kolay olmadı sarılıp ağlaştılar
Ahmet haykırdı, ’Korkma anam, bizimde rabbimiz var
Ölürsem şehitlik, dönersem gazilik durar,
Neredesiniz ey zulme duyarsız gafletteki Müslümanlar’’
Tüfeğin dipçiğiyle alınırken Ahmet annesinden,
Yalvardı, azıcık insanlık varsa ayırmayın yavrumu benden
Babası da gitti gelmedi, sizin gibi hainlerin yüzünden,
Çocuk bilenmez kampa doğru götürüldü, annesi dinlenmeden
Anne: Ellerini açtı ‘’Yarab sana emanet yavrum, bu hainlerden’
Artık rutin görüntü bunlar, ağlayan şehir GAZZEDEN
………………………………………………….....,
Rahat uyuya biliyor muyuz? Bunları İZLERKEN