Gazze Şiiri - Ferhat Kıdık

Cennete giden dikenli sevdanın adıdır...
Hak yolunda içilen şerbetin hoş tadıdır...

Gece ansızın bombalar patlıyor tepende
Azrail, her dem yirmi dört saat mesainde

Ölümümün soğuk yüzü ne kadar da yakın
Firavunlaşmış beyinlerde durmuyor akın

Ayşe bebeğin cansız bedeni düşmüş yere
Akan yaşlar pınar olmuş, oluşturmuş dere.

''Emret Allah'ım emret'' diyen O diller nerde
Her biri tespih tanesi gibi ayrı yerde

Bir ama gibi gözlere çekilmiş perde
İnsanlığın onuru sürünüyor her yerde

Ve bir gün gelecek,elbette ki... susmuşluğun
Şamar gibi çarpacak yüzüne, pusmuşluğun

Gazze şeridi gibi geçecek göz önünden
Ateş topu gibi saracak her bir yönünden

Olmuyor, olamaz sana senden başkası dostun
Onların nazarında üç kuruş etmez postun

Toprağından eksilmiyor; gözyaşıyla ağıt
Uyan! üstündeki ölü toprağını dağıt

Allah'ın yardımı kesilmez Mü'min üzerinde
Gördük; Bedir'de, Malazgirt'te, Çanakkale'de...

Firavun zulmü altında inleyenler; dün
Ne gariptir ki şimdi; Firavun'laştı bugün

Her firavunun olmuştur elbet Musa'sı
Rabbin izniyle inmiştir başına asası

Yarım asrı geçti zulmün, nerede adabın?
Her doğan günle artıyor, artmakta gadabın

Hesabı sorulacaktır elbet! bugün, yarın
Şimdiden başla; dizlerini dövmeye, yakın

Ah'la kim abad olmuş, sen mi yaşayacaksın?
Oluşturduğun kanlı gölde boğulacaksın

Sakın sanma ki sana karşı ön yargılıyım
Dün olduğu gibi ezilenin yanındayım

Suyun akışı değişirde düşersen dara
Mazluma kapımız açık çekinmeden ara

Unutma ki ecdat sana da kucak açmıştı.
Cihana yüz yıllar boyu mutluluk saçmıştı

Kuşatmış olsa dört bir yanı aymazlık, illet
Hakkın yanında yürüyecek bu asil millet

29.11.2012