Gazze Şiiri - Ali Doğanay

Gürz ile vurun ki, bağrım kırılsın
Çatlasın kaburgam, yüreğim çıksın
Gazzeli çocuklar ona sarılsın
Şefkatsiz acılara koymayın beni

Çıkarın neşteri yüzün derimi
Garb ile şark arası gerin tenimi
Bir ucu cenub olsun, bir ucu şimal
Gazze’nin üzerine yayın tenimi

Bir kalkan misali dövülsün bağrım
Yeter ki dinsin, şu yürek ağrım
Diyet için verilsin de, olanca vârım
Kudüs’ümde bir çocuk, ölmesin benim

Gözlerimden içeri vurun bir kuyu
Susamış çocuklara dağıtın suyu
Kuyuları doldurmak kafirin huyu
İçimde ki kuyuları boşaltın benim

Seğretsin dursun, İslam alemi
Parça parça olurken, görsün hâlimi
Gün be gün birleşip, vuran zalimi
Görsün ve uyansın Selahattin’im benim