Gazze Şiiri - Osman Akçay

Ruhu mumyalanmış dünya seyrederken
Vatanlarını parça parça işgal ettiler
Acı çektirerek yıllarca Filistin’in.
Ölümün gölgesinde yaşandı
Tüm tahliyeler ve zorunlu göçler.
Rüzgâr soğuk, yalnız ve çaresizdi gördüklerine

Çaresizdi dağlar, nehirler ve ovalar.
İsyan edemediler bir türlü tanık olduklarına.
Dağlar patlamalı, nehirler taşmalı, yer sallanmalıydı
Ovalar sular altında kalmalıydı
Verimli tarlalar yanmalıydı

Devriye atarken Siyonistler Filistin’de
Fosforlu bulut oldu Gazzeli çocukların gözyaşları
Kendilerine doğrultulan namluların ucunda,
Ya babalarının mezarları başında
Ya da enkaza dönen binalar arasında
Çaresiz ve yalın ayak

Yıldızlar yanınca gökyüzünde oluşan leke
Lav gibi kustu hislerini yeryüzüne.
Derin uçurumlar oluştu toprakta
İmansız füze parçalarının açtığı.
Ve bir de kanayan uçurtmalar kapladı
Yemeğin ve suyun olmadığı Gazze’yi.
Ardından sivrisinekler vızıldadı tüm sokaklarda
Çürüyen şehitlerin kanı ile beslenip
Sessizliği esir alan.

Seğmenoğlu