Gazoz içimi sevdalarımız vardı bizim
Gazı kaçmasın diye
Evimizin bahçe duvarlarına gömerdik ellerimizi
Dokunmak ölümüydü sanki sevgimizin
Çekirdek çıtlattığımız
Yazlık sinema salonuydu aşkımızın hududu
Her bir babanın Erol Taş olduğu günlerdi
Mektuplarımızdı sevgi anlatılarımız
... Söz olacak kadar bir türlü büyümezdi
Beslenme saati arası vermediğinden hayat olacak
Mektuplarımızın postacısı da
Alıcısı da yine bizdik
Bilmezdi ki platonik aşkımızın sahibi
Kendini
Ona dokunan her elin sahibi
Kara Bizans şövalyesiydi
Cüneyt Arkın olur
Olmayan kılıç darbesiyle savaşırdık
Savaşanda bizdik
Ölende
Sadece sevenlerin öldüğü zamanlarda
Sevdik
Sevginin çekingenliğiyle
Hep başımız öndeydi
Gökyüzünü de yer bilirdik
Evliliklerimiz evcilik oynamak kadardı
Çocuğumuz olurdu
Annelerimizden aşırdığımız bez parçaları
Sadece kızlar oynar dendiğine bakmayın bez bebeklerle
O sözler hayatın artıklarıyla oynayanlar için geçerli değildi
Sevdalarımız vardı bizim
Sevdalarımız
Varlıkları sadece bizimle yaşayan
Ne saçları vardı bir gün dökülecek
Nede yeşil gözleri
Bizden başkasına kendini âşık edecek
Gazoz içimi kadar yaşarlardı
Cebimizdeki gazoz alacak para kadarlardı
Kayıt Tarihi : 6.7.2013 12:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akif Tütüncü](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/06/gazoz-icimi-sevdalarimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!