ortaokulun tebeşir tozlu yıllarında tanımıştım Mehmet’i
o kadar zaman geçmesine,
ve bir çoğunu unutmama rağmen
sıra arkadaşlarımın,
hala dün gibi aklımda 347 Mehmet..
...
Mehmet hep aynı ceket ve pantolonla gelirdi okula.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta