Gazi Lisesi ve "feyzan" Şiiri - Ahmet Ayar

ön bahçede
boş derste
hep sınıf arkadaşlarıyla
sanki ben yokum etrafında

yine aynı bahçede
fotoğrafımız var
tabii ki; siyah-beyaz
aramızdaki mesafe
nerdeyse o bahçe

orta bahçede
buluştuğumuz yerde, tam
demez mi bir gün;
istersen vazgeçelim,
hep engeller var,
çok zor olacak
sanırım Fransa aklını çelmiş olacak

pamuk ipliği miydi
beni sana bağlayan
yoksa gözünden sızan
ışıklar mıydı
gözüme takılan

adını değiştirseler de
o yine
Gazi Lisesi,
sen yine “feyzan”
benim gönlümde yatan